Italianen kunnen niks | Bert Visscher

Bert Visscherhoudt van Italië. Maar toen hij er een tweede huis kocht,kwamen er wat scheurtjes in de liefde.Natuurlijk is Italië wonderschoon, vondBert Visscher ook altijd. Sole, mare,ristoranti, vino, limoncello –onbezorgdgenoot hij tijdens vakanties van alles watdit land te bieden had. Tot zijn vrouw enhij hun handtekening zetten onder hetkoopcontract van hun tweede huis, in debuurt van Napels...Zat hij tijdens het programma Ik vertreknog op de bank te lachen om het gestuntelvan landgenoten over degrens, nu was hijzelf zo’n lachwekkend geval.Dag, terrasjes op het strand in de zon, hallo,bezwete ritten van het ene kantoor naarhet andere kantoor, panisch op zoek naarverdwenen makelaars, banken en postkantoren.Kalm blijven als openingstijdenineens veranderd zijn, en rustig opnieuwaanwijzen waar de ramen wél geplaatsthadden moeten worden.Langzaam maar zeker ontdekte hijook de charme van deze chaos, want ach,misschien zijn wij wel bovenmatig georganiseerd.Neemt niet weg dat Bert en zijnvrouw elkaar regelmatig hoofdschuddendaankijken om te verzuchten: ‘Die Italianenkunnen ook echt helemaal niks.’